bilinmeyen renklere doğru

Cennette ki hiç bilinmeyen renkler gibi...

Denizin köpürdüğü yerlerin sessizliğinde gizli gibi ''hayat''...

Ne sessizliği sessiz ne de gürültüsü gürültülü..

Kim derviş olmuş da ünvanına seyyahlık nakışlanmış. Düşüncelerin kıvrımlarında kıvrana dursun hisler..

Birisi var hiç durmadan hayaller üreten, isteyemeyeceği şeyleri isteyip duran biri...

Bir saniye değil, bir salise uzaklıkta ki elini uzanıp tutuversin...

Giden geri gelir, ölen çok şey verir...

Bazen üstüne geceyi örtmek istersin, titrediğin o soğuk ayazın ortasında, yapayalnız kaldığında...

Ben; şimdi güzel ve hafif utangaç bir şekilde yola çıkmak için adım atıyorum. Sana hafif bir tebessümle diyorum ki, cennette ki hiç bilinmeyen renklere gidiyorum.

Arda-2006

                             (Bu notun bir çerçeve içinde, her yerde, her zaman, hep benimlesin )