3.4.11

suç ortağı

yapımı yıllar önce durdurulmuş bir inşaatım ben..üzerimde ki ahşap, çivileri paslanmış ve bekler batıp kanatmaya tetenozdan öldürmek üzere..

yavaş yavaş, işleyerek ölümü tenime..

küflü tekel tütünü gibi ömrüm, çektikçe içimi yakıp geçiyor, inceden bir sızıyla...oysa toprak bir damda almak istemiştim ilk nefesimi; nefesimi verdiğimde toprağa çıkmak için...
yanarak öleceğim sanki, bu sızı kül edecek beni...yüreğim sanki demircinin körüğü..Her değdiğinde buz gibi suya, çıkan ses savurur küllerimi ölümün eteklerine..
su da gördüm hayalini, iğne battı kazara elime..kırılmış, bir parçası içine kaçmış ölü hücrelerimin..dolanarak fütursuzca kanatıyor içimi, dönemeyince kıvrımlardan delip geçiyor bir diğer organa..takılır kalır mı bilmem düşlerime beş kala...
  kelimelerle oynamayı sevdim hep, bazen harfler boğazıma takıldı, bazen devrildiler cümlelerinden..bazen harflerini düşürerek yok olup anlam değiştirdiler..virgüllerle büklüm büklüm oldular, ünlemlerle şaşırttılar kelimelerimi..'canlıydılar'..soru işaretleriyse hayatın anlamını açıklayacakları yerde anlamsız kıldılar dar sokaklı kelimelerimi...
bazen bir cümlecik ömrümü yedi...hepsi benimdi benden çıkana kadar...dilim suç ortağıydı!

ruh halleri : mazhar alanson - ah bu ben

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder